Our Guru Parampara

ஶ்ரீ குருதேவர்

பூஜ்ய ஸ்ரீ ஸ்வாமி இராமானந்த ஸரஸ்வதீ ஜீ மஹராஜ்

(1931-2008) (நிருவணர் ஸ்ரீ மார்க்கண்டேய ஸந்நியாஸ ஆச்ரமம் – ஓங்காரேஷ்வர்-மத்யப்ரதேஷ்)

பூஜ்ய ஸ்ரீ ஸ்வாமி இராமானந்த ஸரஸ்வதி ஜீ மஹராஜ் அவர்களே இந்த எங்களுடைய ப்ரஹ்ம வித்யாவிற்கு வித்திட்டவராவார். ஸ்வாமிஜீ 1-4-1931 –ல் பூஜ்யஸ்ரீ. ஹரிசங்கர ஓஜா மற்றும் ஸ்ரீமதி ஜயராஜீதேவீ என்ற இருவருக்கும் மூன்றாவது மகனாக பிறந்தார். ஸ்வாமிஜீயின் இயற்பெயர் ராமஅவத் என்பதாகும். தந்தையார் சிறந்த ஆச்சார நிஷ்டராகவும், ஸம்ஸ்க்ருத வ்யாகரணம் மற்றும் ஜ்யோதிஷத்தில் தலைசிறந்த வித்வானாகவும், ஸம்ஸ்க்ருத மஹாவித்யாலயத்தில் ப்ரதான ஆச்சார்யராகவும் இருந்தார். அந்த காரணத்தால், ஸ்வாமிஜீக்கு பால்ய பருவத்திலேயே நல்ல ஸம்ஸ்காரங்களோடு கூடிய பக்தியும், ஞானமும் இயல்பாகவே தாய்-தந்தையிடமிருந்து கிடைத்தது. பூர்வ ஜன்ம ஸம்ஸ்காரத்தினால் இளமையிலேயே, ஸ்வாமிஜீக்கு லௌகிக வாழ்க்கையில் பிடிப்பில்லாமல் ஸதா இறைநாமமும், இறை சிந்தனையும், வைராக்ய சிந்தனையும் மேலோங்கியதாக இருந்தது. இருந்தும் கூட, தாய்-தந்தையின் விருப்பத்திற்கிணங்க காசி ஹிந்து விஸ்வவித்யாலயாவில் கல்லூரி படிப்பை முடித்தார். அந்நிலையில் மிகுந்த க்ருஷ்ண பக்தி மேலிட்டதால், உத்தரகாசியில் இருந்த தன்னுடைய குருவாகிய பூஜ்யஸ்ரீ அபயானந்த ஸரஸ்வதிஜீயை அடைந்து அவருக்கு பணி விடைகள் செய்வதில் ஈடுபட்டார்.

ஸ்வாமிஜீ குருஜீயின் ஆக்ஞையினால், பூஜ்யஸ்ரீ தபோவன் மஹராஜ் மற்றும் கைலாச ஆஸ்ரமத்தின் மடாதிபதியாகிய பூஜ்யஸ்ரீ விஷ்ணுதேவானந்த மஹராஜ் மற்றும் ப்ரஹ்ம ஸூத்ரத்தில் மிகுந்த ஆளுமைக் கொண்ட பூஜ்யஸ்ரீ ப்ரஹ்மப்ரகாசானந்தர் ஆகியோரிடத்தில் ப்ரஸ்தானத்ரய பாஷ்யங்களை கற்றுணர்ந்தார். ஸாதுவாக ஆவதற்கு முன்பே தந்தையிடமிருந்து ஸம்ஸ்க்ருத வ்யாகரணமும், ஸந்த்யா வந்தனம், மற்றும் சிவதீக்ஷையும் பெற்றிருந்ததாலும், தீவிரமான குருஸேவை மற்றும் ஸ்வாத்யாயம், தபஸ் மற்றும் அனுஷ்டானங்களினால் மிக விரைவில் ஸ்வாமிஜீ சாஸ்த்ரங்களில் நிபுணத்துவத்தை அடைந்தார். ஸ்வாமிஜீயின் பரம குருவாகிய ஸ்வாமி அபயானந்தர் அவர்கள் தன்னுடைய குருவாகிய பூஜ்ய ஸ்ரீ திவ்யானந்த ஸரஸ்வதி ஜீயிடம் இருந்து காஷ்மீர சைவ ஆகம நூல்களை கற்றிருந்தார். அதனால் ப்ரஸ்தான த்ரயத்தில் மட்டுமல் லாமல் காஷ்மீர சைவம் என்ற சைவ ஆகம சாஸ்த்ரங்களிலும் மிகுந்த பாண்டித்யத்தை கொண்டிருந்தார். ஸ்வாமிஜீக்கும் சிவ ஸூத்ரம், விக்ஞான பைரவ தந்திரம் முதலிய அனேக க்ரந்தங்களை கற்றுக் கொடுத்திருந்தார். சமீபகாலத்தில் காஷ்மீர சைவ நூல்களை – அதாவது உபாஸனை முறைகளை பாரம்பர்யமாக அறிந்தவர்களில் முதன்மையானவராக ஸ்வாமிஜீ இருந்தார் என்பது நிதர்சனமாகும். ஸ்வாமிஜீ தன்னுடைய குருவாகிய ஸ்ரீ அபயானந்தரிடமிருந்து 1969ல் வைதிக முறைப்படி ஸந்நியாஸ தீக்ஷையைப் பெற்று ஸ்வாமி ராமனந்த ஸரஸ்வதி என்ற யோகப்பட்டதை அடைந்தார். பிறகு, குருதேவரின் கட்டளைக்கிணங்க மத்ய ப்ரதேசத்தில் நர்மதை ஆற்றங்கரையிலுள்ள ஜ்யோதிர்லிங்கங்களில் ஒன்றான ஓங்காரேச்வரில் ஸ்ரீ மார்க்கண்டேய ஸந்நியாஸ ஆஸ்ரமத்தை நிருவி, ஸாது ஸேவை, நர்மதை பரிக்ரமம் செய்பவர்களுக்கான ஸேவைகள், கோஸேவை மற்றும் ப்ரதானமாக ப்ரஸ்தானத்ரய பாஷ்ய அத்யயன-அத்யாபனத்தையும் செய்து வந்தார். உத்தர பாரதத்தில் ப்ரஸ்தான த்ரய படிப்பை நல்ல முறையில் போதிப்பதில் தலை சிறந்தவராகவும், சொல்லிக் கொடுத்த விஷயத்தில் நிற்பவராகவும் அதாவது ப்ரஹ்மநிஷ்டர்களில் சிறந்தவராகவும், ஸரளமான ஸ்வபாவம் உள்ளவராகவும், பரம விரக்தராகவும் தபஸ்வியாகவும் இருந்தார் என்பதால், ஸாது ஸந்துக்களிடமும், தர்மார்த்த க்ருஹஸ்தர்களிடத்திலும் பூஜைக்குரியவராக இருந்தார். பல சிஷ்யர்களை உருவாக்கிய ஸ்வாமிகள் இறுதியில் செப்டம்பர் 21ந்தேதி 2008 (க்ருஷ்ண பக்ஷ ஸப்தமி) அன்று காசி க்ஷேத்ரத்தில் கங்கை கரையிலுள்ள ப்ரஸித்தமான மணிகர்ணிகா காட்டில் உள்ள எங்களுடைய ஸ்ரீ அபய ஸந்நியாஸ ஆஸ்ரமத்தில், தேஹத்தை தியாகம் செய்து ப்ரஹ்மத்தில் லயத்தை அடைந்து விதேஹ முக்தியை அடைந்தார். அவர் தேஹத்தை தியாகம் செய்தாலும், ப்ரஹ்ம வித்யா ரூபத்தில் சிஷ்யர்களாகிய எங்களுடைய ஹ்ருதயத்தில் நீங்காமல் நிறைந்திருக்கின்றார். ப்ரஹ்ம ஞானிக்கு மரணம் இல்லை என்று சாஸ்த்ரமும் கூறுகின்றது.

“ரேவா தீரே தப: குர்யாத், மரணம் ஜாஹ்னவீ தடே”– நர்மதை கரையில் தபஸை செய்ய வேண்டும். கங்கை கரையில் ப்ராணனை தியாகம் செய்ய வேண்டும் என்ற சாஸ்த்ர கூற்றுக்கேற்றவாறு முழுமையான வாழ்வானது தவமும், தியாகமும், ஞானமும் பொருந்தியதாக குருதேவர் பூரணமானவராக ஈச்வர ஸ்வரூபமாக இருந்தார் என்பதில் எவ்வித சந்தேகமும் இல்லை.

. . . . . . . .

ஸ்ரீ ஆச்சார்ய ஸ்வாமிகள்

பூஜ்ய ஸ்ரீ ஸ்வாமி சாந்தி தர்மானந்த ஸரஸ்வதி ஜீ மஹராஜ் (வேதாந்தம், ஷட்தர்சன ஆச்சார்யர், ஸத்யம் ஸாதனா குடீர், ரிஷிகேஷ்)

பூஜ்ய ஸ்ரீ ஸ்வாமி சாந்தி தர்மானந்த ஸரஸ்வதி ஜீ மஹராஜ் அவர்கள் கர்நாடக மாநிலத்தில் வைதிகமான ஆச்சரணத்தை உடைய மாத்வ ஸம்ப்ரதாயத்தில் 1960ஆம் ஆண்டு பிறந்தார். இயல்பிலேயே ஆன்மீக நாட்டம் கொண்டிருந்த அவர் “மாத்ருமான் பித்ருமான் ஆச்சார்யவான்”– என்பதற்கிணங்க தாயிடமிருந்தும், தந்தையிடமிருந்தும் நல்ல ஸம்ஸ்காரங்களை பெற்றிருந்தார். கூடவே பரம்பரையான வைதிக ஜோதிஷ சாஸ்த்ரத்தையும் கற்றறிந்திருந்தார். லௌகிகமாக இஞ்சினியரிங்க கல்வி பயின்று ப்ரான்ஸ் தேசத்தில் வேலை செய்து கொண்டிருந்த நிலையில், ஆன்மீக நாட்டம் அதிகமான காரணத்தால் அதிக தேடுதலை கொண்டிருந்தார். அந்நிலையில் ரிஷிகேஷ் ஸ்ரீஸ்வாமி சிவானந்தரின் சிஷ்யரும், ‘பீகார் ஸ்கூல் ஆப் யோகா’வின் (முங்கேர்-பீஹார்) ஸ்தாபகருமாகிய ஸ்ரீ ஸத்யானந்த ஸரஸ்வதி ப்ரான்ஸ் தேசத்தில் யோகா கேம்ப் ஒன்றை செய்தார். அதில் கலந்து கொண்ட ஸ்வாமிகள் அவர்பால் ஈர்க்கப்பட்டு, அவருடனேயே இந்தியா திரும்பினார். ஸ்ரீ ஸத்யானந்த ஸரஸ்வதி ஸ்வாமியிடம் முறையாக யோகத்தை பயின்றார். பிறகு அவரிடமே 1982ஆம் ஆண்டு ஸந்நியாஸ தீக்ஷைப் பெற்று ஸ்வாமி சாந்தி தர்மானந்த ஸரஸ்வதி என்ற யோகபட்டத்தையும் பெற்றார். சிலகாலங்கள் குருவிடம் ஸேவை செய்தவாறு க்ரியா யோகம், ஹத யோகம், ஸ்வர யோகம் முதலியவைகளை முறையாக பயிற்சி செய்து வந்தார். பிறகு, குருவின் ஆக்ஞையின்படியும், வழிகாட்டுதலின் படியும், வேதாந்த சாஸ்த்ரங்கள் படிப்பதற்காக பீஹாரின் முங்கேர் ஆஸ்ரமத்தை விட்டு, ரிஷிகேஷத்திலுள்ள ஸ்ரீ கைலாஸ ஆஸ்ரமத்தை அடைந்து, ஸம்ஸ்க்ருத வ்யாகரணத்தையும், மற்றும் அடிப்படையான சாஸ்த்ரங்களையும் கற்றறிந்தார். கைலாஸ ஆஸ்ரமத்தில் சோட்டே மஹராஜ் என்று அழைக்கப்பட்ட ஜீவன் முக்தர் என்று அனைவராலும் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டு, பூஜிக்கப்பட்டவரும் ஆச்சார்யருமாகிய ஸ்ரீ ஸ்வாமி ஹரிஹர தீர்த்த ஸ்வாமிகளிடம் காசிகா முதலான நூல்களை அவருக்கு ஸேவைகள் செய்தவாறு கற்றறிந்தார். அவர் தான்  தேஹத்தை விடப்போவதை அறிந்து, ஸ்வாமிகளை காசி சென்று மற்ற சாஸ்த்ரங்களை படிக்குமாறு கட்டளையிட்டார். ஸ்வாமிகள் சோட்டே மஹராஜ் அவர்களின் கட்டளைக்கிணங்க காசியை அடைந்து கோவிந்த மடத்தில் தங்கியிருந்து, தர்க்கம், ஸாங்க்யம், பூர்வ மீமாம்ஸா, பாதஞ்ஜல யோக சாஸ்த்ரம் முதலிய ஐந்து வைதிக தர்சனங்களின் உச்ச க்ரந்தங்கள் வரை கற்றறிந்தார். வ்யாகரணத்தில் மஹாபாஷ்யம் வரை கற்று, பிறருக்கு சொல்லிக் கொடுக்கும் ஆற்றலையும் பெற்றிருந்தார். பிறகு ஆறாவது தர்சனமாகிய வேதாந்த தர்சனத்தை அதாவது ப்ரஸ்தான த்ரயத்தை கற்பதற்கு தகுந்த தியாகமும், ப்ரஹ்ம நிஷ்டையும் வாய்ந்த குருவை அடைவதற்காக ஈச்வர ப்ரார்த்தனையோடு காத்திருந்தார். இறைவனின் அருளால், அந்நிலையில் ஸ்ரீஸ்வாமி ராமானந்த ஸரஸ்வதி ஜீ மஹராஜ் காசியில் வேதாந்த ப்ரவசனம் செய்து கொண்டிருந்தார். அவரே தனக்கு உபநிஷதங்களை உபதேசிக்க தகுந்தவர் என்று அவர்பால் ஈர்க்கப்பட்டு, ஸ்வாமிகளின் ஓங்காரேஸ்வரில் உள்ள அவரது ஆச்ரமத்தை அடைந்தார். ஸ்வாமிகளின் தகுதிகளை அறிந்த பூஜ்ய ஸ்ரீ இராமனந்த ஸரஸ்வதி ஸ்வாமிகளும், அவருக்கு முழுமையான ப்ரஸ்தான த்ரயத்தையும், ஆகம சாஸ்த்ரங்களையும் (காஷ்மீர சைவ, சிவாத்வைத நூல்களையும்) போதித்தார். பிறகு ஸ்வாமிகள் ப்ருஹத்ப்ரஸ்தான த்ரயம் என்ற அத்வைத ஸித்தி, கண்டன கண்டகாத்யம், சித்ஸுகி முதலியவற்றையும் நன்கு கற்றறிந்தார். பிறகு, ஸ்வாமி இராமாந்த ஸரஸ்வதி ஸ்வாமிகளின் கட்டளைக்கிணங்க ஹரித்வார் சென்று ஸாதுக்களுக்கு வேதாந்த பாடங்களை போதிக்க தொடங்கினார். பிறகு சிலகாலம் கழித்து ரிஷிகேஷத்தில் பஞ்சவடி பகுதியில் நிலையாக ஒரு இடத்தில் அமர்ந்து வேதாந்த க்ரந்தங்களை சொல்லிக் கொடுக்கத் தொடங்கினார். ஸ்வாமிகள் கடந்த முப்பது ஆண்டுகளையும் கடந்து இன்றும் ஷட் தர்சனங்களை போதித்து வருகின்றார். அவரின் போதனை முறையினாலும், வாழ்க்கை முறையினாலும் ஈர்க்கப்பட்டு, அவரின் வழிகாட்டுதலினால் பல நூற்றுக்கணக்கான ஸாது–ஸந்நியாஸிகள் மட்டுமல்லாமல் ஸத் க்ருஹஸ்தர்களும் வைதிகமார்க்கத்தில் ராஜநடை போட்டு சென்று கொண்டுள்ளனர். வெறும் சப்த ஞானம் மட்டுமல்லாமல், ஸாதனை முறைகளிலும், வைராக்யத்திலும் தீவிரமாக தானும் ஈடுபட்டு பிற சிஷ்யர்களையும் ஈடுபடுத்தி ப்ரஹ்ம நிஷ்டராக வாழ்ந்து வருகின்றார். 

. . . . . . .

ஶ்ரீ ஆச்சார்ய ஸ்வாமிகள்

ஸ்ரீ ஸ்வாமி பரமஹம்ஸானந்த ஸரஸ்வதி,

(வேதாந்த ஆச்சார்யர்- நூலாசிரியர்-திருவண்ணாமலை)

ஸ்வாமிகள் திருச்சியில் 1974-ஆம் ஆண்டு பிறந்தவர். இளமையிலேயே ஆன்மிக ஸாதனைகளில் பெரும் நாட்டம் கொண்டிருந்தவர், தகுந்த வழிக்காட்டி கிடைக்காததால், தன்னுடைய குருவை தேடி இமயமலையின் அடிவாரமாகிய ரிஷிகேஷத்தை அடைந்தார். இறையருளால் அங்கு தன்னுடைய ஆச்சார்யராகிய பரமபூஜ்ய ஸ்ரீ ஸ்வாமி சாந்திதர்மானந்த ஸரஸ்வதீ அவர்களிடம் சென்றடைந்தார். அவருக்கு பணிவிடைகள் செய்து கொண்டு, யோகத்தையும் பயின்றார். பிறகு, சிலகாலம் கழித்து, ஸ்வாமிகளின் வழிக்காட்டுதலின்படி சாஸ்த்ர அத்யயனத்தில் ஈடுபட்டார். முறையாக ஸ்வாமியிடம் இருந்து ப்ரஸ்தானத்ரய பாஷ்யத்தையும், மற்றும் ஸ்ரீமத் பாகவதம், யோக தர்சனம் முதலான முக்கியமான க்ரந்தங்களையும் கற்றறிந்தார். ஸ்வாமி அவர்களின் ஆரம்ப காலத்திலேயே ஆச்சார்யரின் வித்யா குருவாகிய பரம பூஜ்ய ஸ்ரீஸ்வாமி இராமானந்த ஸரஸ்வதிஜீ அவர்பால் ஈர்க்கப்பட்டு தன்னுடைய குருவாக வரித்திருந்தார். ஆனால், ஆச்சார்ய ஸ்வாமிகள் ஸந்நியாஸம் செய்து கொள்வதற்கு சிலகாலம் பொருத்திருக்குமாறு அறிவுறுத்தி இருந்தார். ப்ரஸ்தானத்ரய ச்ரவணம் முடிந்தவுடன் ஸ்வாமிகள் க்ஷேத்ராடனத்தை தபஸாக செய்ய தொடங்கினார். தென்னிந்தியாவில் பல க்ஷேத்ரங்களை பாதயாத்திரையாக சென்றவர், மத்திய ப்ரதேசத்தை அடைந்து நர்மதை நதியை முழுவதுமாக வலம் வரக்கூடிய நர்மதை பரிக்ரமத்தை செய்து கொண்டிருக்கையில், வழியில் தன்னுடைய குருவாக வரித்திருந்த பூஜ்ய ஸ்ரீ இராமானந்த ஸ்வாமிகளை தர்சித்தார். ஸ்வாமிகள் அவரிடம் ஸந்நியாஸத்தை ப்ராத்திக்க, குருதேவரும் ஸம்மதம் தெரிவித்தார். ஸ்வாமிகள் நர்மதை பரிக்ரமத்தை முடித்து 2007ஆம் ஆண்டு மஹாசிவராத்ரி அன்று குருதேவரின் ஸந்நிதியில் ஸந்நியாஸ தீக்ஷையை பெற்று, ஸ்வாமி பரமஹம்ஸானந்த ஸரஸ்வதி என்ற யோகப்பட்டதையும், ப்ரணவ தீக்ஷையையும் அடைந்தார். பிறகு பரம்பரையாக அடைந்த ப்ரஹ்மவித்யாவை தகுந்த முமுக்ஷுக்கள் வந்து கேட்டால், உபதேசிப்பாயாக என்ற குருதேவரின் ஆக்ஞையின்படி, திருவண்ணாமலையில் தங்கி 2008ஆம் ஆண்டில் ஆரம்பித்து, 2017ஆம் ஆண்டுவரை முழுமையான ப்ரஸ்தான த்ரயத்தையும் சாங்கர பாஷ்யத்துடன் இருமுறைகள் சிஷ்யர்களுக்கு உபதேசித்து, தற்போது மனனத்தின் பொருட்டும், ஸாதனையின் பொருட்டும் தன்னை தனிமைப்படுத்திக் கொண்டு திருவண்ணாமலையில் வசித்து வருகின்றார். தான் படித்த நூல்கள் தமிழில் வரவேண்டும் என்று கருதி அவற்றை நூலாக்கம் செய்வதில் ஈடுபட்டுள்ளார். 

. . . . . .